sobota, 7 kwietnia 2012

"Zapasy z życiem"

Autor: Eric- Emmanuel Schmitt
Tytuł: Zapasy z życiem
Tytuł oryginalny: Le sumo qui ne pouvait  pas grossir
Liczba stron: 80
Czas czytania: 1,5 godz.



Moja opinia:  To moje drugie spotkanie z twórczością tego pana. Jestem tak samo  oczarowana jak wcześniej. Podziwiam to, że jego książki są bardzo życiowe, uczą, zmuszają do przemyśleń i zapadają na długo w pamięć.  Sztuką jest napisać arcydzieło przy zaledwie 80 stronach, jednak Schmittowi się to udało.
       Gdy zobaczyłam tą książkę w bibliotece szkolnej zaciekawił mnie tytuł. Pomyślałam : "Zapasy z życiem,ale jak? Ciekawe jak to przedstawił?''
       Właśnie przedstawił to w formie niby pozornego opowiadania o zbuntowanym nastolatku Junie mieszkającego w Tokio.  Opuścił dom rodzinny bo znienawidził matkę, która zwraca uwagę na wszystkich oprócz niego. Chłopak jakoś sobie radzi i nagle pojawią się obcy mężczyzna, który codziennie mówi do niego : "Widzę w tobie grubego gościa". Juna strasznie to denerwuje i nie wie czemu ten mężczyzna tak mówi. Okazuje się, że on prowadzi szkołę, w której trenuje młodych zapaśników. Jun nie widzi w sobie przyszłego zapaśnika jest chudy i wątły, ale podejmuje walkę ze swoimi słabościami. Pomimo zdolności nie przybiera na wadze co utrudnia jemu wygrywanie walk. Buntuje się i chce się poddać, lecz poznaje całą prawdę, wyjaśnia się jego konflikt z mamą i nastolatek już wie jaki ma cel w życiu.
    W przeciągu tych 80 stron przeżywałam wszystko z bohaterem. Autor bardzo zgrabnie przedstawił opowieść o Junie. Czuła jakbym była tam z nim, pierwszorzędnym obserwatorem. Książka powinna spodobać się wszystkim nastolatką,dorosłym, każdy znajdzie w niej coś dla siebie. Polecam!

8 komentarzy:

  1. Przeczytałam już kilka książek Schmitta i polubiłam Jego twórczość. Tej książki jeszcze nie czytałam, ale na pewno to się wkrótce zmieni :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Zapasów jeszcze nie czytałam, ale dwie inne książki tego autora bardzo mi się podobały, więc i po Zapasy sięgnę chętnie.

    OdpowiedzUsuń
  3. Bardzo miło wspominam tę książkę:) a wczoraj skończyłam Przypadek Adolfa H. Gorąco polecam

    OdpowiedzUsuń
  4. Ostatnio bardzo zaciekawiła mnie twórczość Schmitta, więc zapewne tej książki nie ominę;)

    OdpowiedzUsuń
  5. "Oskara i panią Różę" czytałam kilka razy, jakoś nie było okazji, żeby sięgnąć po inne książki Schmita, jednak zmieni się to przy najbliższej wizycie w bibliotece. :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Poszukam w mojej bibliotece, ale nie sądzę, żeby miała ten tytuł :/

    OdpowiedzUsuń
  7. Zainteresowała mnie. Chyba po nią sięgnę. :)

    OdpowiedzUsuń

Każda opinia jest dla mnie bardzo ważna, więc Czytelniku zostaw po sobie ślad.:)